Ze względu na dobrą kontrolę głowy u dziecka w leżeniu tyłem wykształcają się tzw. wyizolowane (samodzielne) ruchy gałek ocznych. Dziecko umie skupić i utrzymać wzrok na przedmiotach. Doskonali się koordynacja wzrokowo – ruchowa, która na tym etapie pozwala już dziecku odpowiednio dostosować pozycję ciała, np. podczas sięgania po przedmioty.

Charakterystycznym zachowaniem dla dziecka jest wkładanie paluchów stóp do ust. Jeżeli dziecko wykonuje takie ruchy świadczy to o dobrej integracji mięśni zginających i prostujących, utrzymujących prawidłową postawę ciała. Dzięki tej czynności stopy przygotowują się do chodzenia. Pod koniec szóstego miesiąca wykształca się także umiejętność chwytania przedmiotów stopą. Ponadto maluch potrafi bawić się leżąc na boku, sięga po zabawki po przekątnej, rozwijając reakcje równoważne. W leżeniu na brzuchu znacznie wzrasta aktywność dziecka. Zaczyna pełzać do tyłu. Podpiera się na jednej raczące, drugą chwytając zabawkę. Świadomie potrafi obrócić się na plecy.

Do końca tego miesiąca powinny wygasnąć takie odruchy jak:

• Toniczny Odruch Błędnikowy (wzrost napięcia mięśni zginających w pozycji na brzuchu lub jego osłabienie w pozycji na plecach),
• Asymetryczny Toniczny Odruch Szyjny – wyprost kończyny górnej i dolnej po tej stronie, w którą zwrócona jest twarz dziecka, a zgięcie kończyn po stronie przeciwnej),
• Symetryczny Toniczny Odruch Szyjny (u dziecka leżącego na brzuchu po odciągnięciu głowy w kierunku grzbietu dochodzi do wyprostowania kończyn górnych, przy jednoczesnym zgięciu kończyn dolnych, odwrotna sytuacja zachodzi przy zgięciu głowy w kierunku brzusznym).

Dziecko jest bardzo zainteresowane otaczającym go światem, stara się poznawać wszystko dookoła. Bada przedmioty dotykając je, sprawdzając smak, zapach, wydawane dźwięki. Manipuluje zabawkami, przekładając je z jednej ręki do drugiej, przy okazji rozwijając koordynację ruchową rąk. Zaczyna zastanawiać się nad związkiem pomiędzy przyczyną i skutkiem, np. gdy maluch wyrzuci zabawkę poza łóżeczko to wyda ono jakiś dźwięk. Dziecko potrafi już na dłuższą chwilę skoncentrować się na oglądaniu trzymanej zabawki, książeczki, słuchaniu muzyki, czy głosu. Maluch chętnie ogląda się w lusterku, próbuje porozumiewać się z własnym odbiciem. Już na dłuższą chwilę skupia swój wzrok. Dostrzega zachodzące w otoczeniu zmiany.

Już od samego początku kształtuje się i rozwija osobowość człowieka, zwana popularnie temperamentem. Na tym etapie rozwoju można zaobserwować już pewne cechy temperamentu u dziecka. Rodzic widzi, czy jego dziecko jest zazwyczaj spokojne czy bardzo aktywne, towarzyskie, czy raczej niechętne do kontaktów z innymi osobami, stonowane w reakcjach, czy wybuchowe.

Ujawniają się także pierwsze symptomy rozwoju poczucia własnej wartości. Maluch np. chętnie uśmiecha się do siebie przeglądając się w lusterku.

Dziecko w tym okresie wyraźnie okazuje przywiązanie do bliskich mu osób, smucąc się gdy ich nie widzą, i witając radosnym uśmiechem.

W szóstym miesiącu dziecko nadal oczekuje bezgranicznej uwagi rodziców. I tak jak szybko nudzi się zabawką, tak nigdy nie męczy się uwagą jaką obdarzają maluszka jego rodzice. Zwraca na siebie uwagę otoczenia chrząkając i piszcząc, parskając i kląskając językiem. Podejmuje w ten sposób pierwsze próby rozmowy z najbliższymi, rozumiejąc mechanizm komunikowania się za pomocą różnych dźwięków. Zaczyna powoli rozróżniać znaczenie słów. Na początku są to słowa, które często słyszy, typu ‘mama”, „tata”. Powoli zaczyna reagować na własne imię. Innym sposobem na zwrócenie uwagi rodziców będzie wydawanie różnorodnych dźwięków za pomocą przedmiotów np. uderzanie zabawką o łóżeczko. Maluch coraz częściej wyciąga rączki, by brać go na ręce.