Dziecko w pierwszym miesiącu życia leżąc na plecach układa głowę asymetrycznie – raz na prawą raz na lewą stronę. Podczas skręcania głowy jego broda dotyka klatki piersiowej, a miednica skręca się w przeciwną stronę.

Podczas poruszania rączkami maluszek pociera nimi po twarzy. Kopie nóżkami bardzo szybko prostując i zginając nóżki. Ułożony na brzuszku przyjmuje jeszcze pozycję embrionalną. Podobnie jak w leżeniu tyłem potrafi obracać głowę z boku na bok. Próbuje unosić główkę.

W tym okresie występuje wiele odruchów, są to m.in.

• Odruch prostowania karku.
• Odruch MORO (odruch wywołany nagłą zmianą położenia ciała, hałasem, polegający na wyprostowaniu rąk i nóg, które po chwili zbliża do tułowia).
• Odruch GALANTA (odchylenie ciała pod wpływem drażnienia skóry na wysokości tułowia w stronę drażnioną),
• TOB (Toniczny Odruch Błędnikowy – wzrost napięcia mięśni zginaczy w pozycji na brzuchu lub jego osłabienie w pozycji na plecach).
• Odruch ssania.

Dziecko od pierwszych chwil nastawione jest na poznawanie siebie i świata. Początkowo uczy się relacji z matką. Poznaje otoczenie za pomocą zmysłów. Rozpoznaje zapach mamy, wkrótce potrafi połączyć go z jej głosem, i ciepłym, miłym dotykiem. Maluch uczy się skupiać wzrok na znajomych mu twarzach, chociaż jego widzenie jest jeszcze bardzo nieostre. Ponadto zaczyna różnicować odruchy niemowlęce, np. pojawiający się u noworodka odruch ssania jest wykorzystywany przez nie dokładnie do tej czynności.

Noworodek od pierwszych dni jest mocno wyczulony na nasze emocje. Jego układ nerwowy nie potrafi jeszcze odpowiednio reagować na daną sytuację. Dlatego nie dziwmy się, kiedy maluszek jest nerwowy, płaczliwy gdy mamy gorszy dzień. Kiedy mama jest wypoczęta i zrelaksowana, a dziecko nie cierpi na żadne dolegliwości to możemy się spodziewać, że będzie ono grzeczne i spokojne. Wspólnie z dzieckiem rodzice będą uczyli się wyczuwać nawzajem swoje emocje. To wstęp do rozwijania relacji społecznych naszego szkraba. W tym okresie bardzo ważne jest rozwijanie u dziecka zmysłu dotyku. To dzięki przytulaniu, głaskaniu, dotykaniu dziecko czuje się bezpieczne i kochane.

Noworodek od pierwszych dni mocno wyczulone na nasze emocje. Jego układ nerwowy nie potrafi jeszcze odpowiednio reagować na daną sytuację. Dlatego nie dziwmy się, kiedy maluszek jest nerwowy, płaczliwy, gdy mamy gorszy dzień. Kiedy mama jest wypoczęta i zrelaksowana, a dziecko nie cierpi na żadne dolegliwości to możemy się spodziewać, że będzie ono grzeczne i spokojne. Wspólnie z dzieckiem rodzice będą uczyli się wyczuwać nawzajem swoje emocje. To wstęp do rozwijania relacji społecznych naszego szkraba. W tym okresie bardzo ważne jest rozwijanie u dziecka zmysłu dotyku. To dzięki przytulaniu, głaskaniu, dotykaniu tworzy się dziecko czuje się bezpieczne i kochane.