„Mam leworęczne dziecko”

Prawdopodobnie Twoje dziecko jest leworęczne. Nie oznacza to, że jest gorsze. Około 90% ludzi należy do grona piszących prawą ręką. Dziecko leworęczne nie jest inne – różni się tylko tym, że korzysta z lewej ręki częściej niż z prawej.

Przestawiać dziecko na prawą rączkę czy nie?

Kiedy rodzice zauważą, że ich pociecha bieglej posługuje się lewą ręką, a gdy dają mu przedmioty do prawej dłoni to przekłada je do lewej reagują z niepokojem i strachem. Są zmartwieni zachowaniem dziecka. Zastanawiają się czy nie lepiej byłoby nauczyć dziecko korzystania z prawej dłoni, tym bardziej, że są namawiani przez rodzinę. Musimy jednak pamiętać, że niezdrowe jest dla dziecka przeuczanie go. Wiąże się to ze stresem, napięciem, czasem ze łzami i krzykiem. Zmiana leworęczności na praworęczność wpływa negatywnie na rozwój dziecka, które potem może mieć problemy z koncentracją, pamięcią, dysgrafią, dysleksją, dysortografią, czytaniem, pisaniem, a nawet mówieniem (jąkaniem się).

Prawa, lewa, obydwie?

Zdarza się, że nie możemy zaobserwować, z której dłoni dziecko częściej korzysta. Aby upewnić się, która dłoń dominuje w dziecka możemy wykonać kilka ćwiczeń. Bawiąc się z dzieckiem zwróćmy uwagę, którą ręką chwyta toczącą się piłkę. Po kolacji sprawdźmy, w której dłoni znajduje się szczoteczka do mycia zębów. Domowe sposoby ujawnią nam, czy dziecko jest prawo, a może leworęczne. Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala do około 2 roku życia. Zaś lateralizacja, czyli postępujący w trakcie rozwoju ruchowego proces, w wyniku którego kształtuje się przewaga jednej strony (ciała) nad drugą ostatecznego kształtu nabiera w wieku 12- 14 lat.
Nauka pisania

Jeśli zdecydujemy się na to, aby nasze dziecko nadal pozostało leworęczne pamiętajmy, że wiąże się to z większą wyrozumiałością, często pomocą nauczyciela i rodzica. Dziecko leworęczne musi nauczyć się pisać, co może sprawić mu większą trudność niż dziecku praworęcznemu. Nasze pismo przystosowane jest do osób praworęcznych, ponieważ piszemy i czytamy od strony lewej do prawej. Dzieci leworęczne często podejmują próby pisania od strony prawej do lewej. Zostawiają na kartkach kleksy, plamy spowodowane złym uchwyceniem pióra. Dziecko leworęczne napotyka na trudności związane z przestawianiem liter (np. zamiast bo – ob.), trudnością w nauce pisania i czytania, wolnym tempem pisania, rozczarowaniem z powodu chęci zmiany leworęczności przez rodziców. Dlatego bardzo ważne jest, aby dziecko takie otrzymywało od rodziców więcej wyrozumiałości, akceptacji i zrozumienia ewentualnych trudności. Rodzic ma również za zadanie zmotywowanie dziecka do cięższej i dłuższej pracy, dzięki której efekty będą szybciej widoczne.

Ułatwienia dla leworęcznych
Oczywiście wymyślono już pióra z myślą o leworęcznych, które ułatwiają pisanie. Coraz częściej możemy spotkać sklepy przeznaczone dla osób leworęcznych, gdzie osoby takie mogą znaleźć produkty piśmiennicze, artykuły szkolne, biurowe i  komputerowe, galanterię papierniczą oraz farby i materiały do prac kreatywnych, hobbistycznych i dekoracyjnych.
Kompleksy leworęcznych dzieci
Zdarza się, ze dziecko wpada w kompleksy przez swoją leworęczność. Możemy poprawić mu nastrój mówiąc, że posiada zdolności, które dla osób praworęcznych są trudne. Dziecko może również zmienić zdanie, kiedy uświadomimy go jak wiele sławnych osób jest leworęcznych, np. Ludwig van Beethoven, Bob Dylan, Sting, Leonardo da Vinci, Michał Anioł Buonarotti, Albert Einstein, Andrzej Wajda, Katarzyna Glinka i wiele innych.

Coraz więcej osób decyduje się na leworęczność. Bardzo ważna jest akceptacja samego siebie, jako osobę leworęczną. Wiele przedmiotów produkowanych jest z myślą o nich. Ustanowiono także Międzynarodowy Dzień Leworęcznych, który obchodzony jest 13 sierpnia.

Często mówi się, że osoby leworęczne przewyższają praworęcznych w niektórych dziedzinach. Lepiej rozwiązują testy wielokrotnego wyboru, odnoszą sukcesy w dziedzinach wymagających elastyczności, kreatywności, myślenia angażującego kilka zmysłów.

Rodzicu pamiętaj, że leworęczność jest wrodzona i nie możesz tego zmieniać. Pomóż dziecku w zrozumieniu, czy różni się od innych oraz postaraj się, abyście wspólnie zaakceptowali tą różnicę.