Dziecko między 18 a 24 miesiącem jest jak mały szczeniaczek. Niezdecydowany, pobudzony, pełny energii i żywiołowy. To trudny okres dla rodziców – często mają wrażenie, że ich dziecko nigdy nie śpi, nigdy się nie uspakaja, jest go wszędzie pełno. To dziecko, które stale pakuje się w nowe kłopoty. Najczęściej wynikają one z braku rozwiniętej jeszcze koordynacji ruchowej i motorycznej. Dziecko stale kształtuje zdobytą już umiejętność chodzenia. Jest w tym jednak jeszcze bardzo nieporadne. Częste upadki to standard dla takiego malucha. Warto by każdy rodzic o tym pamiętał i pozwolił swojemu dziecku doświadczyć upadku. Nadmierna opiekuńczość i próba ochrony dziecka przed przewróceniem się może sprawić, że nie rozwinie ono właściwej umiejętności upadku, a sprawność ruchowa nie będzie na najwyższym poziomie. Dlatego pozwól doświadczać swojemu dziecku. Aby jednak nie narażać swojego dziecka na zbyt duże niebezpieczeństwo i jednocześnie zagwarantować sobie spokój, zadbaj by otoczenie, w którym przebywa dziecka było pozbawione zagrożeń. Pamiętaj jednak, że aranżacja otoczenia nie powinna ograniczać aktywności dziecka.

Maluch w tym wieku uwielbia biegać, uczy się skakać, zaczyna kucać i wstawać, siada sam na krześle, wspina się na różne przeszkody, próbuje chodzić do tyłu. Potrafi już pomachać rączką na pożegnanie i budować wieżę z klocków. Pamiętaj jednak, że równowaga u tych maluchów dopiero zaczyna się rozwijać, więc wszystkie te czynności są często bardzo nieporadne.

U części dzieci w tym wieku zaczyna już pojawiać się przewaga jednej z rąk. Nadal jednak większość z nich jest jeszcze oburęczna – więc nie ma się czym niepokoić. Rozwój fizyczny jest bardzo intensywny i o ile półtoraroczne dziecko jest jeszcze mało „zgrabne ruchowo” to dwulatek jest już znacznie bardziej zręczny. Potrafi on samodzielnie, bez niczyjej pomocy wejść na schodek, skakać na trampolinie trzymając się drążka. Dwulatek potrafi się obracać dookoła. Jego dłonie stają się znacznie bardziej zręczne. Przesuwają, wtykają, upuszczają. Chętnie sięgają po telefon czy też pilota od telewizora. Coraz częściej próbują samodzielnie jeść.

Rodzicu pamiętaj aby w tym okresie nie ograniczać aktywności swojego dziecka. Pozwól mu by doświadczało małych porażek, próbowało coraz to nowszych umiejętności nawet jeśli z punktu widzenia dorosłego są one zupełnie bezsensu. Nie staraj się go wyręczać i zbytnio chronić. Staraj się znaleźć ujście dla rozsadzającej Twoje dziecko energii. Godne polecenia będą wspinaczki na schody, biegi, skakanie na łóżku itp.

Autor: mgr Marta Żysko-Pałuba, psycholog dziecięcy, Pracownia Psychologiczna NINTU

Półtoraroczny maluch rozumie już bardzo wiele, nie wiele jednak jeszcze mówi. Jego zasób słownictwa jest dosyć ubogi. Mimo to dziecko powoli zaczyna budować proste zdania. Nie ma się czym martwić zasób słownictwa dziecka w tym wieku powiększa się bardzo szybko. Pamiętajcie, że początkowo dziecko nie zawsze łączy słowo z czynem. Najlepszym rozwiązaniem, jeśli chcemy by dziecko wykonało polecenie, jest więc mówienie do niego krótkimi, prostymi zdaniami. Tak by nie budziły wątpliwości, były zrozumiałe i pomagały łączyć działanie ze znaczeniem słowa. By wspomóc dziecko w tym przypadku zalecam zabawy w dotykanie różnych części ciała. Rodzic może więc prosić dziecko by pokazało oko, dotknęło swojej głowy. W ten sposób maluch uczy się znaczenia wydawanych poleceń oraz ich wykonywania. Jednocześnie zaspakajacie kolejną ciekawość jaką jest poznawanie własnego ciała.

Półtoraroczne dziecko potrafi budować wieżę z klocków, układać proste puzzle, szukać podobieństw i różnic. Dobrym pomysłem są więc zabawy z klockami, dopasowywanie figur czy też szukanie takich samych elementów.

Maluch jest już dużo bardziej sprawny manualnie można więc zacząć proponować zabawy w malowanie paluszkami czy też lepienie z masy solnej.

Okres między 18 a 24 miesiącem życia to również czas kiedy dziecko zaczyna czerpać satysfakcję z rysowania. Pierwsze rysunki oczywiście niczego nie przypominają. Należy jednak pamiętać, że ciekawość i zainteresowanie rysowaniem może być tak duże, że maluch zacznie tworzyć swoje obrazy wszędzie tam, gdzie uzna to za stosowane. Szczególnym upodobaniem malców cieszą się ściany. Polecam wybranie jednej, która będzie służyła twórczości dziecka. Można na niej przykleić duży kawałek papieru na którym będą powstawały dzieła dziecka. Najważniejsze byście wspierali swoje maluchy w rozwoju. Ważne by wasze oczekiwania nie były zbyt duże. Jeśli więc wasze dziecko jeszcze z czymś sobie nie radzi lepiej jest daną czynność odłożyć na bok i spróbować ją powtórzyć za kilka miesięcy.

Autor: mgr Marta Żysko-Pałuba, psycholog dziecięcy, Pracownia Psychologiczna NINTU

Wielu rodziców dzieci w wieku 18 – 24 miesięcy sądzi, że mają w domu „złe” dziecko. Są to bowiem maluchy, które reagują nagle i gwałtownie. Ich płacz jest często przeraźliwym krzykiem. Nie znoszą porażek ani niepowodzeń. Na każde reagują ogromnymi wybuchami złości i agresji. Nie znoszą czekania. Liczy się tylko tu i teraz. Są krnąbrne i uparte. Ich ulubionym słowem jest „nie”. To wszystko jednak nie jest spowodowane złośliwością dzieciaczków lecz niedojrzałością ich układu emocjonalnego. Te maluchy są niesamowicie rozchwiane emocjonalnie. Cechuje je ogromna wrażliwość na wszelkie zmiany. Potrafią w ciągu kilku sekund z ogromnej radości popaść w gigantyczną rozpacz czy też złość. Pamiętaj więc drogi rodzicu, że jesteś od tego by pokazać swojemu dziecku jak inaczej może zareagować. W jaki sposób może poradzić sobie z nagromadzonymi uczuciami i napięciami. Ważne byś nie zaprzeczał jego emocjom i nie mówił „nie złość się” czy też „nie bój się, bo nie ma czego”. Zachęcaj swoje dziecko do właściwego zachowania i wyrażania emocji. Używaj do tego pochwał, bajek oraz różnych form zabawy.

Pamiętaj, że to okres walki. Mogą się więc zdarzyć ataki agresji fizycznej na dorosłego. Zareaguj wówczas łagodnie ale stanowczo. Pokaż, że nie zgadzasz się na takie zachowanie. Twoja reakcja musi być krótka, zdecydowana i stanowcza. Nie może budzić żadnych wątpliwości. Nie wplataj w nią przejawów czułości czy też żartów. Dwulatek jest jeszcze za mały by zrozumieć poziom żartobliwości dorosłego człowieka. Każdy przejaw właściwego zachowania czy też reagowania emocjami pochwal. To dla Twojego dziecka bardzo ważny wskaźnik tego jak ma się zachowywać. Pamiętaj, karami w tym wieku nie wiele wskórasz – Twoje dziecko bowiem charakteryzuje ogromna krnąbrność.

Rodzicu pamiętaj aby w przypadku napadów złości Twojego dwulatka zachować spokój. Jeśli czujesz, że sytuacja wyprowadza Cię z równowagi lepiej wyjdź z pokoju pozostawiając na chwilę swojego rozłoszczonego malucha. To stanowczo lepsze rozwiązanie niż pozostanie i krzyczenie na dziecko czy też uleganie jego zachciankom. Pamiętaj również, że w wieku 24 miesięcy Twoje dziecko wejdzie w etap chwilowej równowagi. Jego reakcje nie będą w tedy takie silne i gwałtowne.

Autor: mgr Marta Żysko-Pałuba, psycholog dziecięcy, Pracownia Psychologiczna NINTU

Półtoraroczne dziecko jest stale małym egocentrykiem i autokratą. Oznacza to, że wszystko musi skupiać się wokół niego, a każda osoba oraz rzecz służyć ma zaspakajaniu potrzeb malucha. Mały szkrab próbuje narzucać swoją wolę i o wszystkim decydować choć zupełnie nie jest w stanie przewidzieć konsekwencji własnych decyzji i chęci. Niepowodzenia będą wywoływać u niego gwałtowne wybuchy frustracji. Mogą pojawić się przejawy agresji fizycznej. W wyraźny sposób wyznacz więc swojemu dziecku granice dopuszczalnego zachowania. Pamiętaj by być konsekwentnym. Nie oczekuj od swojego malucha, że ten będzie wiedział jak ma się zachować i co robić. Ty jesteś od tego by mu w tym pomóc. Półtoraroczne dziecko jest nastawione głównie na branie. Rówieśników może traktować jako przedmioty. Idea dzielenie nie zaczęła się jeszcze nawet rodzić. Rodzicu nie zmuszaj więc swojego dziecka do dzielenia się zabawkami z innymi dziećmi. Nie oczekuj także, że dziecko będzie zainteresowane zabawą z rówieśnikami. Takie zainteresowanie może się pojawić w sytuacji kiedy dziecko często przebywa wśród dzieci, ma rodzeństwo lub chodzi do żłobka. Proszę jednak pamiętać, że to nie reguła i nawet taki zbieg okoliczności może pozostać obojętny dla waszego malucha.

Osiemnaście miesięcy to także wiek robienia wszystkiego na przekór. Jeśli więc wybierzecie się na spacer wasz maluch z pewnością będzie chciał iść w przeciwnym kierunku. Jeśli poprosisz dziecko o wyrzucenie czegoś do kosza, z dużym prawdopodobieństwem malec wszystko z niego wyrzuci. Nie znaczy to, że w domu macie „złe” dziecko. Wasze dziecko zaczyna korzystać z samodzielności i autonomii. Ważne by te umiejętności nie były przez dorosłego ograniczane. Zachęcam do wspierania wszelkich przejawów samodzielności. Pamiętaj, że dziecko w tym wieku nie wykonuje poleceń. O posłuszeństwie raczej nie ma mowy. Jego ulubionym słowem jest „nie”. To wszystko wynika z braku dojrzałości emocjonalnej, społecznej, motorycznej oraz językowej. Jeśli będziecie o tym pamiętać, być może osłabi to waszą złość.

Opiekując się osiemnastomiesięcznym maluchem trzeba się uzbroić w cierpliwość. Wasz maluch będzie przekorny, pełen energii i gorącego temperamentu. Może się również zdarzyć, że będzie bierny i spokojny. Każde dziecko jest bowiem inne. Półtoraroczniak nie znosi kiedy próbuje mu się pomóc lub poradzić. On wszystkiego musi spróbować sam. Rodzicu od ciebie będzie się wymagać sporej uwagi i spokoju. Pamiętaj by swoje oczekiwania dostosowywać do wieku dziecka i zbytnio go nie ograniczać.

Autor: mgr Marta Żysko-Pałuba, psycholog dziecięcy, Pracownia Psychologiczna NINTU